Oh my god!!! A tiny mistake...
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
02 Oktober 2009 | Australië, Hervey Bay
Well...
Ik zou zojuist naar een drumsessie bij het strand gaan, ja om mee te doen, maar goed een spontane uitnodiging voor de thee kun je natuurlijk niet aflsaan ;-) Wanneer mensen je voor de thee vragen, vragen ze of je komt voor het avondeten en in het kader van Go with the flow...
Vervolgens krijg je allerlei adressen van mensen die zij weer kennen en waar je misschien kunt werken, of wwoof-en of what so ever.
Vrouwen en mannen hebben hier zo echt nog hun eigen taken, wat betreft het aanrecht, dus Peet, misschien moet je het hier zoeken ;-) Alhoewel de bbq weer verboden trein is voor de vrouwen, dat doen de mannen.
Als schooljuf praat ik uiteraard graag met kinderen. Ben altijd geinteresseerd in wat ze beweegt, wat ze willen, en hoe ze dat denken te bereiken. Zo raakte ik ook aan de praat met een aantal Ozzie kids, waarop Shawn van 10 zegt, “ Het maakt mij niet zoveel uit wat ik later ga doen, ik wil gewoon 45 worden.” Waarop zijn twee neefjes hartelijk lachen en elkaar de high five geven.
Ozzies (althans degene die ik totnogtoe heb mogen ontmoeten) zijn echt zo down to earth simpel. Zoals bekenden van mij weten dat ik de dingen altijd erg gecompliceerd kon maken, is het hier echt zo het tegenovergestelde. En het voelt heerlijk. What makes me wonder, how come I don't think a lot easier back home... Anyway...
Like the KISS-principle over here = Keep It Simple Stupid.
Ze noemen alles ook zoals het eruit ziet. Uiteraard heb je hier een hoop natuur. Geen ingewikkelde Latijnse benamingen voor planten en bomen. Wanneer de schors van een boom eruit ziet als een krant, dan noem je het dus een ' krantenboom'.
Al zijn ze simpel, ze zijn oh zo trots op hun land en alles wat daarin thuishoort. Don't play around with their nature, en terecht.
Sport is hier ook zo enorm belangrijk, althans sport op tv... Want zoveel veel te dikke mensen en vooral ook kinderen. Maar dat kan ook niet anders met al die scones en muffins hier. Ze zijn hier echt koolhydraat en bier verslaafd. Het idee van gewicht verliezen dmv hiking lukt dus niet echt, het tegenovergestelde. Want ja, chocola, cake, cookies en bier, daar is jen nu ook niet echt vies van. Maar goed, ik moet wel een beetje oppassen. Wat dat betreft denk ik eerlijk gezegd dat er hier genoeg werk is voor wat betreft de voorlichting in een gezonde leefstijl.
Begin een beetje thuis te raken in het onderwijssysteem hier, maar weeet nog niet of dat is wat ik wil. Ik heb zin in outback leven, working with my hands en, wanneer ik dat voor 3 maanden doe, farming work or wwoof-en, dan kan ik ook een 2e visum aanvragen.
Zoals ik op facebook heb geplaatst: “A little bit more then 30 years ago, God made a tiny mistake, he let my parents meet at the wrong side of the world...”
Because I love it overhere! De mensen zijn gewoonweg zo behulpzaam, vriendelijk, geinteresseerd. Meer dan in ons landje. Hoewel ze hier ook wel zeggen dat het in de grote steden anders is. Maar goed, genoeg ruimte lijkt mij om die te mijden ;-) Ze lijken ook zo goedgehumeurd. Maar heb vandaag bedacht hoe dat volgens mij komt; 's avonds voel ik mij net 1 of andere insneaker op de campground... gaan bij ons alleen de kinderen om 20.00 uur te bed, de volwassenen hier ook. Sta je 's morgen om 5.30 uur op omdat je met een tour meegaat, waarom zou je dat anders doen wanneer je niet werkt??? Sta je hier in de rij voor de douches omdat het een drukte van ' jawelste' is. Kortom dat betekent op zijn minst 9,5 uur slaap, ik denk niet dat de gemiddelde Nederlander daaraan komt. En dat voor een plaats, Hervey Bay, die bekend staat als 'Gods' waiting room', omdat er hier zoveel mensen hun pensioen uitzitten.
En dan de natuur... Vandaag weer de zee op geweest. Opnieuw wezen zeilen (love it! Snap niet waarom ik ooit zeeziek ben geweest), maar nu op een catamaran. De walvissen gaan bekijken. De walvissen komen van Antartica up north to Cairns om te paren en de kleine te krijgen. Ze maken nu weer hun reis terug. Ik had niet verwacht dat ik zo verbaasd zou zijn. Ik heb er op z'n minst 20 gezien. Dicht bij de boot, je kon ze bijna aanraken, splashing around. Met hun staart op het water slaand. Springend uit het water. Het nam letterlijk mijn adem weg, en het bracht tranen in mijn ogen. Ze zijn zo groot, zo mooi, het raakte mij echt.
Daarvoor aardig wat dolfijnen om de boot. Helaas heb ik geen goede pic. Ik was steeds te laat of onscherp. Bovendien gaf ik er de voorkeur aan het eea niet door de camera te bekijken, daar was het namelijk te mooi voor.
Zoals je misschien al hebt kunnen zien op facebook ben ik ook naar Fraser island geweest. 2 daagse Safari tour. Fraser is het grootste zandeiland ter wereld. Het is zo'n 120 km lang. Het is wereld erfgoed (maar goed, dat is de Beemster ook ;-), maar de vegetatie is erg bijzonder. Er is zelfs rainforest! Daar hebben we wat mooie wandelingen gemaakt.
Er zijn helemaal geen wegen, het is dus 4wheel drive only. Je kunt er 1 huren, maar om dat nu alleen te doen... Dat was dus ook wel verstandig. Veel mensen die vast kwamen te zitten. Uiteindelijk met onze bus ook een probleem. De versnellingsbak werkte niet meer goed en het een na het andere gaf het op. En dat terwijl er net een nieuw tourguide achter het stuur zat. Ben, ik had wel met hem te doen, want Steve, al 24 jaar in het vak, gaf hem vrijwel geen enkele kans. Ben werd voortdurend verbeterd, aardig vernederend... Wat ik overigens hier al meer heb gezien. Ze hebben veel geduld, maar wanneer het aankomt op het verkeer of een nieuwe werknemer, dan is het toch wat lastig... Alhoewel dan praat ik over de mannelijke Ozzies (oh, mannen...)
Maar goed, wanneer je 4wheel drive verandert in een 2wheel drive = de oplossing = Drive it like you stole it! Kortom speed, dat is de enige manier om je weg door het losse, fijne zand te vinden. Dus dat hebben we gedaan. Wat tassen met spullen door de bus, hier en daar wat blauwe plekken, maar Hiha, we hoefden niet meer de bus uit te graven. Echt stelletje gekken hier ;-)
Ja, en wat doe je wanneer er een vliegtuigje land op het 75mile beach, vlak bij de bus en jij net bent uitgestapt en de piloot vraagt of je een ritje mee wil maken? Do I need more time to think? Offcourse not! Really awesome!!! Vanuit de lucht heb ik een goed zicht van Fraser kunnen krijgen. De zandvlaktes, de meren, het bos en landen op het strand weer.
's Avonds de bar onveilig gemaakt en de volgende morgen weer vroeg op. Kom je net op het strand, net ver van het strand vraagt deze eenzame walvis om aandacht, jumping en splashing around, show off ;-) Net als de mannen hier. Waar de vrouwen gaan, gaan zij ook. Hoewel ik de humor wel mag. Het doet mij denken aan een tijd... Ze verwachten alleen niet zo 1, 2, 3 dezelfde gevatte humor van een toerist terug ;-)
Wat kan ik zeggen... Live it, taste it, enjoy it!
Maar moet wel gaan uitkijken naar wat werk. Inmiddels al 3 maanden niet meer aan de bak, en ik ben niet eens zwanger!
Well, morgen maar eens gaan bekijken wat verder te doen. Misschien toch weer iets naar het noorden, ik denk dat ik daar namelijk ook wat gemist heb on my way overhere.
Ray of sunlight to you all!
Love,
Jen.
Ik zou zojuist naar een drumsessie bij het strand gaan, ja om mee te doen, maar goed een spontane uitnodiging voor de thee kun je natuurlijk niet aflsaan ;-) Wanneer mensen je voor de thee vragen, vragen ze of je komt voor het avondeten en in het kader van Go with the flow...
Vervolgens krijg je allerlei adressen van mensen die zij weer kennen en waar je misschien kunt werken, of wwoof-en of what so ever.
Vrouwen en mannen hebben hier zo echt nog hun eigen taken, wat betreft het aanrecht, dus Peet, misschien moet je het hier zoeken ;-) Alhoewel de bbq weer verboden trein is voor de vrouwen, dat doen de mannen.
Als schooljuf praat ik uiteraard graag met kinderen. Ben altijd geinteresseerd in wat ze beweegt, wat ze willen, en hoe ze dat denken te bereiken. Zo raakte ik ook aan de praat met een aantal Ozzie kids, waarop Shawn van 10 zegt, “ Het maakt mij niet zoveel uit wat ik later ga doen, ik wil gewoon 45 worden.” Waarop zijn twee neefjes hartelijk lachen en elkaar de high five geven.
Ozzies (althans degene die ik totnogtoe heb mogen ontmoeten) zijn echt zo down to earth simpel. Zoals bekenden van mij weten dat ik de dingen altijd erg gecompliceerd kon maken, is het hier echt zo het tegenovergestelde. En het voelt heerlijk. What makes me wonder, how come I don't think a lot easier back home... Anyway...
Like the KISS-principle over here = Keep It Simple Stupid.
Ze noemen alles ook zoals het eruit ziet. Uiteraard heb je hier een hoop natuur. Geen ingewikkelde Latijnse benamingen voor planten en bomen. Wanneer de schors van een boom eruit ziet als een krant, dan noem je het dus een ' krantenboom'.
Al zijn ze simpel, ze zijn oh zo trots op hun land en alles wat daarin thuishoort. Don't play around with their nature, en terecht.
Sport is hier ook zo enorm belangrijk, althans sport op tv... Want zoveel veel te dikke mensen en vooral ook kinderen. Maar dat kan ook niet anders met al die scones en muffins hier. Ze zijn hier echt koolhydraat en bier verslaafd. Het idee van gewicht verliezen dmv hiking lukt dus niet echt, het tegenovergestelde. Want ja, chocola, cake, cookies en bier, daar is jen nu ook niet echt vies van. Maar goed, ik moet wel een beetje oppassen. Wat dat betreft denk ik eerlijk gezegd dat er hier genoeg werk is voor wat betreft de voorlichting in een gezonde leefstijl.
Begin een beetje thuis te raken in het onderwijssysteem hier, maar weeet nog niet of dat is wat ik wil. Ik heb zin in outback leven, working with my hands en, wanneer ik dat voor 3 maanden doe, farming work or wwoof-en, dan kan ik ook een 2e visum aanvragen.
Zoals ik op facebook heb geplaatst: “A little bit more then 30 years ago, God made a tiny mistake, he let my parents meet at the wrong side of the world...”
Because I love it overhere! De mensen zijn gewoonweg zo behulpzaam, vriendelijk, geinteresseerd. Meer dan in ons landje. Hoewel ze hier ook wel zeggen dat het in de grote steden anders is. Maar goed, genoeg ruimte lijkt mij om die te mijden ;-) Ze lijken ook zo goedgehumeurd. Maar heb vandaag bedacht hoe dat volgens mij komt; 's avonds voel ik mij net 1 of andere insneaker op de campground... gaan bij ons alleen de kinderen om 20.00 uur te bed, de volwassenen hier ook. Sta je 's morgen om 5.30 uur op omdat je met een tour meegaat, waarom zou je dat anders doen wanneer je niet werkt??? Sta je hier in de rij voor de douches omdat het een drukte van ' jawelste' is. Kortom dat betekent op zijn minst 9,5 uur slaap, ik denk niet dat de gemiddelde Nederlander daaraan komt. En dat voor een plaats, Hervey Bay, die bekend staat als 'Gods' waiting room', omdat er hier zoveel mensen hun pensioen uitzitten.
En dan de natuur... Vandaag weer de zee op geweest. Opnieuw wezen zeilen (love it! Snap niet waarom ik ooit zeeziek ben geweest), maar nu op een catamaran. De walvissen gaan bekijken. De walvissen komen van Antartica up north to Cairns om te paren en de kleine te krijgen. Ze maken nu weer hun reis terug. Ik had niet verwacht dat ik zo verbaasd zou zijn. Ik heb er op z'n minst 20 gezien. Dicht bij de boot, je kon ze bijna aanraken, splashing around. Met hun staart op het water slaand. Springend uit het water. Het nam letterlijk mijn adem weg, en het bracht tranen in mijn ogen. Ze zijn zo groot, zo mooi, het raakte mij echt.
Daarvoor aardig wat dolfijnen om de boot. Helaas heb ik geen goede pic. Ik was steeds te laat of onscherp. Bovendien gaf ik er de voorkeur aan het eea niet door de camera te bekijken, daar was het namelijk te mooi voor.
Zoals je misschien al hebt kunnen zien op facebook ben ik ook naar Fraser island geweest. 2 daagse Safari tour. Fraser is het grootste zandeiland ter wereld. Het is zo'n 120 km lang. Het is wereld erfgoed (maar goed, dat is de Beemster ook ;-), maar de vegetatie is erg bijzonder. Er is zelfs rainforest! Daar hebben we wat mooie wandelingen gemaakt.
Er zijn helemaal geen wegen, het is dus 4wheel drive only. Je kunt er 1 huren, maar om dat nu alleen te doen... Dat was dus ook wel verstandig. Veel mensen die vast kwamen te zitten. Uiteindelijk met onze bus ook een probleem. De versnellingsbak werkte niet meer goed en het een na het andere gaf het op. En dat terwijl er net een nieuw tourguide achter het stuur zat. Ben, ik had wel met hem te doen, want Steve, al 24 jaar in het vak, gaf hem vrijwel geen enkele kans. Ben werd voortdurend verbeterd, aardig vernederend... Wat ik overigens hier al meer heb gezien. Ze hebben veel geduld, maar wanneer het aankomt op het verkeer of een nieuwe werknemer, dan is het toch wat lastig... Alhoewel dan praat ik over de mannelijke Ozzies (oh, mannen...)
Maar goed, wanneer je 4wheel drive verandert in een 2wheel drive = de oplossing = Drive it like you stole it! Kortom speed, dat is de enige manier om je weg door het losse, fijne zand te vinden. Dus dat hebben we gedaan. Wat tassen met spullen door de bus, hier en daar wat blauwe plekken, maar Hiha, we hoefden niet meer de bus uit te graven. Echt stelletje gekken hier ;-)
Ja, en wat doe je wanneer er een vliegtuigje land op het 75mile beach, vlak bij de bus en jij net bent uitgestapt en de piloot vraagt of je een ritje mee wil maken? Do I need more time to think? Offcourse not! Really awesome!!! Vanuit de lucht heb ik een goed zicht van Fraser kunnen krijgen. De zandvlaktes, de meren, het bos en landen op het strand weer.
's Avonds de bar onveilig gemaakt en de volgende morgen weer vroeg op. Kom je net op het strand, net ver van het strand vraagt deze eenzame walvis om aandacht, jumping en splashing around, show off ;-) Net als de mannen hier. Waar de vrouwen gaan, gaan zij ook. Hoewel ik de humor wel mag. Het doet mij denken aan een tijd... Ze verwachten alleen niet zo 1, 2, 3 dezelfde gevatte humor van een toerist terug ;-)
Wat kan ik zeggen... Live it, taste it, enjoy it!
Maar moet wel gaan uitkijken naar wat werk. Inmiddels al 3 maanden niet meer aan de bak, en ik ben niet eens zwanger!
Well, morgen maar eens gaan bekijken wat verder te doen. Misschien toch weer iets naar het noorden, ik denk dat ik daar namelijk ook wat gemist heb on my way overhere.
Ray of sunlight to you all!
Love,
Jen.
-
02 Oktober 2009 - 16:11
Fernanda:
Gó Jen!!! Tis net of ik iemand anders hoor praten (hihi). Remember... Do not dream your life but life your dream! Ik geniet van je story's. What about the guys? Mail adres van psg ga ik maandag proberen te regelen. GENIET, GENIET, GENIET!!! Knuf -
02 Oktober 2009 - 18:15
Agnes:
Wat fantastisch. Je neemt me mee op verre reizen, de moed om aciviteiten aan te gaan en wel..., we zien wel waar we uitkomen, gewoon doen met open mind en dat het allemaal goed komt. Luister ten alle tijden naar je basis gevoel. Niet doen, is niet wel doen. Het eerste gevoel is altijd goed. Ik heb me daarin vaak vergist. En dan kom ik er later achter dat als ik mijn gevoel had gevolgd, dat het dan wel goed was geweest. Uit je verhalen bemerk ik de goede geest, het goede gevoel, de juiste actie, de juiste basis en dan zit je goed Jen. Ga geen dingen aan die je vanuit je basisgevoel niet juist overkomen. Wat betreft de eenvoud: een goed voorbeeld van vanmorgen. Ik had 2 soorten kaartjes: beeldkaartjes en woordkaartjes. De omtrek had ik al op papier gezet. Uitgelegd en gevraag wat een woordkaart zou zijn. Kaarten omhoog, ja,.... iedereen was het er over eens: woordkaart was een kaart met woorden en een beeldkaart...ja dat was duidelijk, dat was de kaart met een plaatje. Wel..je raadt het al, de meesten hadden op de plaats van de woordkaart het beeldkaart gezet. Prachtig getekend, ik zal het niet ontkennen. Maar door de eenvoud kreeg ik tranen van ontroering in mijn ogen. Daar waren de watervallen van jou niets bij! Dus..ik denk zo maar dat ik daar heel goed werk zal kunnen verzetten. Het is heerlijk om met de dames te praten ovber moed, kracht, doorzetten, trots, liefde en je levenspad. Dan denk ik...waar sta ik nu? Wat wil ik nu echt? Waar word ik nu blij van? Nou Jen, vanmiddag werd ik blij van de muziekmiddag. Heerlijk om te kunnen stoeien met mijn slag, waar ligt nu precies de precisie, waar moet ik nu het accent leggen, wat moet ik doen om mij te verduidelijken, wat wil ik nu precies, waar wil ik de ander nu neerzetten, wat wil ik horen, hoe kan ik met mijn houding dat duidelijk maken? Welk antwoord wil ik horen, dus hoe moet ik mijn vraag stellen, mijn handen houden, aangeven wat en hoe ik het wil, hoe gebruik ik mijn stem, mijn ademhaling, mijn schouders, mijn rug, hoe staan mijn benen, hoe kijk ik, in welke richting moet ik kijken, hoe bewust ben ik mij daar van, hoe voel ik mijn spieren, mijn ademhaling,waar zit die dan, op welke manier beheers ik mijn middenrif: dit alles heeft te maken met de basis en het gevoel van veiligheid, zekerheid en overbrenging. Dit alles wordt bewust gehanteerd en moet onbewust worden gehanteerd. Ik had rode konen van de inspanninhg en dol-dol gelukkig dat ik dit kon en de dat ik de persoonlijke aandacht kreeg om mijn handelingen zo precies te kunnen maken, en overdoen en weer opnieuw beginnen, en de eerste slag met de armen te kunnen maken, de opwaartse beweging, de precisie waarmee dat moet gebeuren, de juiste ademheling daarbioj, pfff....heerlijk, een roes, een storm, een enorme zeegolf, maar...ik heb ontzettend veel veel geleerd. De leerlingen van vorig jaar vinden mij ook veranderd. Strenger, precieser, maar wel goed. het is nodig.Duidelijker en toch ook vriendelijker. Ik vind ook dat ik veranderd bent. Ik sta in mijn basis en van daar uit reageer ik. Elke dag leer ik weer. En deze opleiding helpt mij vooruit. Elke stap wordt genomen en gereflecteerd. Jen, een oase van opname en verwerken en doorgeven. Ik denk aan je, heel veel en laat alle verhalen over mij heenkomen en laat het op mij inwerken. Een regenval van sterren naar jou toe. Muzikale groet Agnes -
03 Oktober 2009 - 00:17
Fernanda:
Agnes Tjakka! Inleiding van haar eerste boek. -
03 Oktober 2009 - 10:09
Isabelle:
Hey jen! Het is zo leuk om te lezen hoe je net zo blij en verwonderd bent als ik destijds wat betreft de aussies en hun sociale simpele manier van doen. Waarom er idd hier in nederland altijd zo moeilijk gedaan moet worden.... Ik begrijp helemaal wat je schrijft, want ik vind het ook! Maarrrrr pas op, straks blijf je dus ook 2,5 jaar hangen daar:-). Mijn ouders vonden het ook fantastisch en zou het helemaal geen punt vinden om er te wonen. Jouw ouders kunnen ook nog emigreren, samen met jou haha. Ik vind het wel jammer dat DJ niet dezelfde als onze ervaring gehad heeft. Hey en dat 'simpel living' en de gastvrijheid die jij hebt genoten, kun je gewoon mee terug nemen naar NL en aan anderen geven! Best goed om mensen hier een beetje een voorbeeld te geven:-)
Geniet er van en ik voel wat jij voelt! ITS BLOODY FANTASTIC:-) -
05 Oktober 2009 - 15:39
Alide:
Hoi, ik heb weer gedroomd........Je was klaar met je reis en de volgende dag liep je alweer bij ons op school.
Te gek voor woorden.
Blijf maar lekker genieten. -
13 Oktober 2009 - 17:13
Peter:
wat kan ik anders zeggen dan dat ik je verhalen met veel plezier lees en beleef!
Ik vind het erg tof dat e je zo lekker vermaakt Jen!
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
