The Great Green Way
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
21 September 2009 | Australië, Airlie Beach
Vandaag een week geleden vertrokken uit Cairns. Ben alleen op pad gegaan. De weg van Cairns richting Townsville, the great green way.
Voelde super, zo alleen met de muziek van de iPod offcourse.
Je kunt de weg afgaan wanneer je wilt om mooie dingen te bekijken. So that's what I did. Opnieuw een soort van gorge, maar ook nog meer watervallen.
Heb de nacht doorgebracht in Paronella Park. Een vervallen kasteel, gebouwd door een Spanjaard in 1930.
Heb inmiddels doorgekregen hoeveel schade het cycloon seizoen hier altijd kan aanrichten. Met name cycloon Larry van 2006, die heeft echt zijn sporen achtergelaten.
Vol frisse moed de volgende dag weer op pad. Het leek alleen alsof er een steentje van mijn band afsprong, ik kijken, zie niets. Later toch een probleem met mijn rem. De eerste, beste mechanic opgezocht. Wat bleek, ik was een moer van mijn remschijf verloren! De remschijf zat dus los en de andere moer kon hij er ook zo uitdraaien. His words: “You're a very lucky girl, you could have killed yourself.” Okay, but I didn't. Dus na een paar uur (ze nemen hun tijd) doorgebracht te hebben in een dorpje van bijna niets kon ik weer verder op pad.
Ben de nacht verbleven iets ten noorden van Mission Beach. Inmiddels een boek aangeschaft met free campings and nice spots budget. Ik kan nu helaas even goed foto's uploaden. Maar dit was echt zo ongelofelijk mooi. Echt een plekje aan het strand met maar een paar mensen.
Ben direct over het strand gaan wandelen. Mooie steentjes. Even verderop zat een jongen met een gitaar en haardvuur. Op mijn weg terug bij hem beland. Nice chat.
Sowieso raak je hier zo gemakkelijk met iedereen aan de praat. Die Ozzies zijn echt zo vriendelijk.
Verder gereisd met een Duits meisje tot en met Magnetic Island. Ik ben daar 2 nachten verbleven. Dacht dat het heel toeristisch zou zijn, maar dat viel reuze mee.
Heb een artikel geschreven over de nieuwe insulinepomp van Accu Check voor een health care magazine hier in Australia. Heb een heel strand voor mij alleen gehad na een zware wandeling aan het einde van de middag (filmpje als bewijs, ff uitzoeken met facebook). Uiteraard even schreeuwen en naakt rondrennen ;-) 's avonds was er een reggea band met veel locals. Eindelijk niet de enige die graag op blote voeten danst ;-) Super. Heb weer paardgereden, waar ik nu (2 dagen later nog van mag nagenieten;-) Door de bush, door een rivier en op het strand en in de zee, echt diep! Zonder zadel en in bikini. Helemaal geweldig. Hagedissen vastgehouden, slangen, krokodil, zelf wezen snorkelen bij een heel mooi strandje. Nog meer walleby's met jonkies, koala's en een soort egels, ja en dan niet in de Zoo he? Tijdens het wandelen. Nieuwe, leuke mensen ontmoet. Strandwandelingen, sterren kijken. Ja... wat kan ik zeggen...
Vervolgens doorgereden naar Airlie Beach... Lifter meegenomen. Een Australische jongen die al 20 km gelopen had en nog zo'n 70 had te gaan naar huis, had al zijn geld uitgegeven aan alcohol de avond daarvoor. Kon niet meer bellen en had een kater. Uiteraard heeft deze juf eens even een goed woordje met hem gesproken, he had learned his lesson he sad ;-)
Daar zit ik nu nog (Airlie Beach), in een ontzettend smerig hostel, met aardig wat partygangers. Maar goed, camperen kost mij 25 dollar en dit vieze hostel 15 dollar per nacht, vreemd, maar waar, op dezelfde plek.
Het is toch nog maar voor 1 nacht, want morgen vroeg ga ik op een sailing trip voor de whitsundays. Drie dagen. Kijk er naar uit en hopelijk niet zeeziek ;-)
So CU later!
Cheers!
Ray of sunlight,
Jen.
Voelde super, zo alleen met de muziek van de iPod offcourse.
Je kunt de weg afgaan wanneer je wilt om mooie dingen te bekijken. So that's what I did. Opnieuw een soort van gorge, maar ook nog meer watervallen.
Heb de nacht doorgebracht in Paronella Park. Een vervallen kasteel, gebouwd door een Spanjaard in 1930.
Heb inmiddels doorgekregen hoeveel schade het cycloon seizoen hier altijd kan aanrichten. Met name cycloon Larry van 2006, die heeft echt zijn sporen achtergelaten.
Vol frisse moed de volgende dag weer op pad. Het leek alleen alsof er een steentje van mijn band afsprong, ik kijken, zie niets. Later toch een probleem met mijn rem. De eerste, beste mechanic opgezocht. Wat bleek, ik was een moer van mijn remschijf verloren! De remschijf zat dus los en de andere moer kon hij er ook zo uitdraaien. His words: “You're a very lucky girl, you could have killed yourself.” Okay, but I didn't. Dus na een paar uur (ze nemen hun tijd) doorgebracht te hebben in een dorpje van bijna niets kon ik weer verder op pad.
Ben de nacht verbleven iets ten noorden van Mission Beach. Inmiddels een boek aangeschaft met free campings and nice spots budget. Ik kan nu helaas even goed foto's uploaden. Maar dit was echt zo ongelofelijk mooi. Echt een plekje aan het strand met maar een paar mensen.
Ben direct over het strand gaan wandelen. Mooie steentjes. Even verderop zat een jongen met een gitaar en haardvuur. Op mijn weg terug bij hem beland. Nice chat.
Sowieso raak je hier zo gemakkelijk met iedereen aan de praat. Die Ozzies zijn echt zo vriendelijk.
Verder gereisd met een Duits meisje tot en met Magnetic Island. Ik ben daar 2 nachten verbleven. Dacht dat het heel toeristisch zou zijn, maar dat viel reuze mee.
Heb een artikel geschreven over de nieuwe insulinepomp van Accu Check voor een health care magazine hier in Australia. Heb een heel strand voor mij alleen gehad na een zware wandeling aan het einde van de middag (filmpje als bewijs, ff uitzoeken met facebook). Uiteraard even schreeuwen en naakt rondrennen ;-) 's avonds was er een reggea band met veel locals. Eindelijk niet de enige die graag op blote voeten danst ;-) Super. Heb weer paardgereden, waar ik nu (2 dagen later nog van mag nagenieten;-) Door de bush, door een rivier en op het strand en in de zee, echt diep! Zonder zadel en in bikini. Helemaal geweldig. Hagedissen vastgehouden, slangen, krokodil, zelf wezen snorkelen bij een heel mooi strandje. Nog meer walleby's met jonkies, koala's en een soort egels, ja en dan niet in de Zoo he? Tijdens het wandelen. Nieuwe, leuke mensen ontmoet. Strandwandelingen, sterren kijken. Ja... wat kan ik zeggen...
Vervolgens doorgereden naar Airlie Beach... Lifter meegenomen. Een Australische jongen die al 20 km gelopen had en nog zo'n 70 had te gaan naar huis, had al zijn geld uitgegeven aan alcohol de avond daarvoor. Kon niet meer bellen en had een kater. Uiteraard heeft deze juf eens even een goed woordje met hem gesproken, he had learned his lesson he sad ;-)
Daar zit ik nu nog (Airlie Beach), in een ontzettend smerig hostel, met aardig wat partygangers. Maar goed, camperen kost mij 25 dollar en dit vieze hostel 15 dollar per nacht, vreemd, maar waar, op dezelfde plek.
Het is toch nog maar voor 1 nacht, want morgen vroeg ga ik op een sailing trip voor de whitsundays. Drie dagen. Kijk er naar uit en hopelijk niet zeeziek ;-)
So CU later!
Cheers!
Ray of sunlight,
Jen.
-
21 September 2009 - 12:08
Isabelle:
ha de whitsundays, good idea! had ik net onderaan mijn vorige berichtje gezet. Ik ben vet jaloers op je en weet helemaal wat je bedoelt met die strandjes voor jezelf alleen. Nog gestopt in 'bramston beach'?
niet alleen in australie zijn mensen makkelijk om mee te kletsen heb ik gemerkt trouwens. Afrika (en dan met name kenia) is wat dat betreft ook geweldig! Mogelijk is eigenlijk alleen nederland vol met sjaggie mensen onderweg naar hun werk? Nou geniet van alle mensen die je ontmoet en maak vooral gebruik van de uitnodigingen die het oplevert, dat waren voor mij soms geweldige ervaringen! -
21 September 2009 - 12:08
Fernanda:
Jij maakt meer mee dan wij hahaha. O ja...vanavond voorlichtingsavond. Spannend hé!
Geniet ervan. Knuf Fernanda -
21 September 2009 - 21:22
Agnes:
Die stranden, die lijken me wel wat. Dan is de zee bij Egmond maar mager, zo te lezen en te proeven. Ik drin k maar veel wijn, en dan bedenk ik wat het allemaal oplevert als wij in jouw schoenen staan, oh nee, want die had je niet nodig! Hoe moet dat nou met die stappen en de weg onder je voeten? Maar ook wij beleven veel opwindends op school. Zoals Fernanda zojuist schrijft. En dan de keuzeweken, waar geen plaats op school is voor enkele groepen, en waar ga je dan heen? Ook maar even naar het strand? Of de watervallen? Of op blote voeten dansen voor de school? In bikini! Lijkt me wel wat! We zijn even weg met jouw verhalen en kunnen mee genieten met al het moois wat je ziet, ontroert en beleeft. Geniet ervan! Fijn dat je zo aan ons denkt. Mijn concert was zeer ontroerend, mooi, uitnodigend en veel aanbiedingen gehad. Dan verkeer ik ook in een andere wereld. Een wereld van klanken, ritme, gevoel, er zijn, spanning, ontvankelijkheid, bergen en dalen, muzikale zinnen, poëtisch, lege stranden, golven en duinen. Daar is het goed te zijn, te beleven en te ondergaan. Dat is spanning en ontspanning. Op naar 4 oktober! Die is voor jou! Liefs en muzikale omhelzing, Agnes
-
24 September 2009 - 16:53
No:
dag meis!
Je hebt het prima naar je zin lees ik! Fijn om bij te kunnen houden wat je zoal meemaakt.
Hier alles oke. De kleine is al aan het indalen, nog 1,5 week werken!
Dikke kus No -
27 September 2009 - 09:45
Agnes:
De slag die we slaan. Het juiste mikpunt, de juiste afstand, de juiste balans, de juiste ademhaling, de juiste richting, het juiste neerkomen, de exatheid waarmee je de armbeweging maakt, de juiste ruimte die je inneemt, de duidelijkheid voor jezelf en de ander, de juiste stand van het lichaam, de secuurheid van het volgen, de juiste oogbeweging, hmmm, waar doet mij dat aan denken? Dat is technisch dirigeren. Dan heb ik het nog niet over beleven, invoelen, meegaan met de golfbewegingen in de muziek. Een hele ervaring. Elke vrijdagmiddag weer opnieuw. Ik kijk weer anders tegen de dingen aan. Ik beleef weer opnieuw de muziek. Vanmorgen ge-oet, geaat, en geiiet. Klankvorming en stemvorming. Voorafgaand aan het dirigeren. Dat is beleven! Tja, het weegt niet op tegen jouw ervaringen en belevingen, maar de zielsbeleving is het zelfde. Lekker brullen onder die watervallen, tja, dat kan hier niet. Witte stranden, zijn hier ook niet. De duinen lijken niet op die bergen daar, maar met de juiste beleving, richting, gevoel en trilling kom je een heel eind. In de muziek ben je in een andere wereld. Ik ga me nu verdiepen in de tetrachorden. Die kan je overal neerzetten en gebruiken. Wel Jen, heel spannend allemaal, want waar kom ik dan uit? Ik ga met frisse moed beginnen!
Geniet, neem de tijd, rust en beleef! Groet Agnes -
27 September 2009 - 10:55
Jen.:
Lieve Agnes,
Hopelijk lees jij mijn reisbelevingen met evenveel genot als ik de jouwe ;-)
"De weg ligt onder onze voeten."
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
